De gedachte achter deze kunstvorm is dat je breuken niet wegmoffelt, maar juist accentueert. 

De vaas, kom,... staat in representatie van ons zelf.

Als men de kom breekt doen ze dit met een doek er rond zodat de scherven samen blijven. Dit doek houd "ons" samen. Dit zou iemand kunnen voorstellen zoals een vriendin, familie of zelfs iets zoals hoop, liefde,...

Hierna breken we de kom met een hamer. De hamer staat in dit geval voor verandering het kan dingen vernielen maar ook weer opbouwen en samen te brengen.

Iedereen heeft wel een andere "hamer", iedereen heeft wel iets anders dat hun pijn heeft gedaan of veel verdriet heeft aangedaan.

De lijm staat letterlijk voor connectie.

Deze lijm moet drogen en laat zo zien dat al het genezen tijd nodig heeft.

Het goud is de laatste stap, dit is om aan te tonen hoe mooi onze imperfecties kunnen zijn. Het maakt het gemakkelijker om onze imperfecties te accepteren.